انجمن هواداران بارسلونا

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های نویسندگان بارسا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان بارسا نیوز می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

............................

وقتی سرخیو بوسکتس ، 30 دسامبر 2014 ، دقیقه 93 بازی بارسا مقابل والنسیا ، تو هفته ی سیزدهم لالیگا ، گل پیروزی بخش بارسا رو به ثمر رسوند ؛ میلیون ها بارسایی  در سراسر دنیا پیروزی تیمشون رو جشن گرفتند ...

درست 115 سال قبل ، 29 دسامبر 1899 ، وقتی خوان گمپر ، موسس و مالک باشگاه بارسلونا ، این تیم رو تاسیس کرد ، تیم تنها 12،  هوادار داشت ...

مدیر باشگاه ، خوان گمپر به علاوه ی یازده بازیکن که هیچ وقت تصورش رو هم نمی کردن روزی ، تبدیل به اولین بازیکنان بهترین و پر طرفدارترین تیم دنیا بشن ...

مرد سوئیسی ، خودش هم نمی دونست که با تاسیس باشگاه ، خالق چه شاهکار ماندگاری شده و با این کار ، نامش برای همیشه بر سر زبان ها خواهد ماند ...

گمپر ، تنها یک شروع کننده نبود. اون با بارسلونا ، 25 سال با شکوه رو پشت سر گذاشت. در سال 1902 میلادی ، بارسا اولین جام خودش تو کوپا ماکایا رو بالای سر برد. بعد از اون ، یازده بار قهرمان مسابقات فوتبال کاتالونیا شد ، شش بار کوپا دل ری رو به دست آورد و چهار بار نیز کوپا دی پیرنه رو فتح کرد ...

موفقیت گمپر تو بارسا ، تنها به جام ها ختم نمیشه. اون در ابتدا یک ورزشگاه اختصاصی رو برای تیم انتخاب کرد. سپس ورزشگاه بزرگتری به نام اینداستریا ، با ظرفیت گنجایش هشت هزار نفر رو ساخت و بعد از اون تیم ، با توجه به توان مالی باشگاه در سال 1922 ، به ورزشگاه لس کورتس نقل مکان کرد.

گمپر همچنین برای افزایش تعداد اعضای تیم ، تلاش فراوانی انجام داد ؛ به طوری در سال 1922 ، تعداد اعضای باشگاه به بیش از بیست هزار نفر رسید.

فوتبال ، یه ورزش پرطرفداره که هوادارا برای سرگرمی اونو نگاه می کنن ، اما نوع نگاه مردم شهر بارسلون به باشگاه ، طور دیگه ای بود. باشگاه بهانه ای بود برای سردادن فریاد تظلم خواهی و استقلال طلبی کاتالونیا ...

شاید اشاره ی شعار رسمی باشگاه ، به همین مسئله باشه

فراتر از یک باشگاه  (Més que un club )

اولین جرقه های این جریان رو میشه تو 14 ژوئن 1925 دید. جمعیت حاضر در ورزشگاه ، در حرکتی خودجوش ، برای اعتراض به دیکتاتوری میگوئل پریمو ده ریورا ،  سرود ملی را هو کردند. حکومت در واکنش به این ماجرا ، ورزشگاه رو شش ماه تعطیل کرد. بعد از اون خوان گمپر مجبور به کناره گیری شد.

اگرچه در 30 ژوئن 1930 ، بارسا به دلیل خودکشی موسسش خوان گمپر به خاطر افسردگی و مشکلات شخصی و اقتصادی ، در شوک عمیقی فرورفت ، اما باشگاه به مسیرش تو راهی که گمپر شروع کننده ی اون بود گام برمی داشت.

پس از مرگ گمپر ، همه به امید روزهای بهتر دل خوش بودن اما تیره روزی های بارسا به همین جا ختم نشد. 6 اکتبر 1936 ، جوزپ سانیول ، مدیر وقت باشگاه بارسلونا به همراه اعضای حامی حزب سیاسی استقلال طلب، توسط سربازان فالانژ در نزدیکی گواداراما به قتل رسیدند ...

فاجعه ی اصلی اما ، در 16 مارس 1938 ، با بمباران هوایی شهر بارسلون رخ داد که طی اون سه هزار نفر از مردم بی گناه کشته شدن.

دفتر باشگاه نیز از این حادثه ی ننگین در امان نموند. کاتالونیا چند ماه بعد به تصرف در اومد. باشگاه به نماد نافرمانی کاتالانیسم تبدیل شد و در پی‌محدودیت‌های ایجاد شده ، اعضای اون به ۳٬۴۸۶ نفر کاهش یافت. پس از جنگ داخلی ، پرچم کاتالونیا ممنوع اعلام شد و تیم‌ها حق استفاده از نام‌های غیراسپانیایی رو نداشتن. این اقدام باعث شد تا باشگاه ، نام خودش رو به Club de Fútbol Barcelona تغییر بده و پرچم کاتالونیا رو از پیراهن تیم حذف کنه.

اوج جنایت های دولت پادشاهی اسپانیا ، در سال 1943 در نیمه نهایی مسابقات کوپا دل جنرالیسمه (کوپا دل ری کنونی ) رقم خورد.

بازی رفت رو بارسا تونست تو خونه با نتیجه سه بر صفر به پیروزی برسه. قبل از شروع بازی برگشت اما اتفاقات عجیب و بی سابقه ای رخ داد. رئیس امنیتی دولت فاشیستی فرانکو به همراه ۴ بازجوی خشن و معروف خود وارد رختکن بارسلونا شد و بازیکنای بارسا رو تهدید به مرگ خونواده هاشون کرد

سپس به اون ها گفت : اگر امروز می‌توانید فوتبال بازی کنید ، به خاطر سخاوت بیش از حد فرانکو است. پس عاقل باشید و با شکست خود فرانکو را خوشحال کنید

پس از اون بازیکنان بارسلونا وارد میدان شدند و با نتیجه ی عجیب ۱۱-۱ بازی رو به رقیب مادریدی واگذار کردند.  نتیجه‌ای که بعدها و پس از مرگ فرانکو ، به پیشنهاد سران باشگاه رئال مادرید از آمار و ارقام ال کلاسیکو خارج شد و مدیران باشگاه رئال ، در زمان پادشاهی اسپانیا بارها و به صورت رسمی به خاطر آن حادثه ی شرم آور از باشگاه بارسلونا عذرخواهی کردند ...

با همه ی این جنایت ها و ویرانگری ها ، بارسا با حمایت همه ی جانبه ی مردم کاتالونیا ، به مسیر اقتدار و قهرمانی قدم گذاشت.

حضور مربیان سرشناسی همچون جوزپ سامیتیر ، رینوس میشل ، هلنیو هررا ، لوئیز سزار منوتی ، یوهان کرویف ، لوئیس فن خال ، فرانک رایکارد و پپ گواردیولا

و همچنین خرید های موثر و سرشناس دنیای فوتبال ، از لادیسلائو کوبالای مجارستانی گرفته  تا حضور اسطوره هایی مثل کرویف ، برند شوستر ، مارادونا ، میشل لادروپ ، روماریو ، ریوالدو ، رونالدینیو و ... و استفاده از استعداد های پرورش یافته در لاماسیا مثل گواردیولا ، پویول ، ژاوی ،اینیستا و البته لیونل مسی باعث شده ویترین افتخارات بارسا ، درخشان تر و تعداد جام های کسب شده ، بیشتر از هر تیم دیگه ای در جهان باشه ...

بارسلونا تا کنون موفق شده 22 قهرمانی لالیگا ، 26 قهرمانی کوپا دل ری ، 10 قهرمانی سوپر جام اسپانیا ، دو قهرمانی کوپا دی لالیگا و یک قهرمانی کوپا اوا دپورته رو کسب کنه. همچنین تونسته 4 مرتبه لیگ قهرمانان اروپا ، 4 مرتبه جام در جام اروپا ، 3 مرتبه سوپر جام اروپا ، 3 مرتبه جام بین شهری و دو مرتبه جام لاتین رو فتح کنه. به این آمار دو قهرمانی جام باشگاه های جهان رو نیز اضافه کنید.

اون دوازده نفری که اولین بازیکنای بارسلونا بودند ، تصورش رو نمی کردن که  یه تیمشون بتونه 78 جام معتبر بین المللی رو تصاحب کنه. بالاتر از اون خواب اون رو هم نمی دیدن که بعد از گذشت 115 سال ، تعداد هوادارای بارسا به میلیون ها نفر در سرتاسر دنیا برسه ...

حالا همه ی اونا به معنای واقعی کلمه فهمیدن که بارسا واقعا ، فراتر از یک باشگاهه ...